Ibiza - het eiland met de 2 gezichten - My Land Rover Travel Magazine

Ibiza. Het eiland van de discotheken en nachtclubs. Het mekka van de Dj’s. Met zijn uitgesproken imago, een aantrekkingspool voor de ene, een afknapper voor de andere.

Tekst: Erik De Ridder – foto’s: Chamboa restaurant, Amante restaurant en Agroturismo Can Lluc hotel&villas

Eerlijk is eerlijk, wij hoorden voor ons bezoek eerder bij die laatste groep. Ibiza kon ons als bestemming niet echt bekoren, ook al hadden we nog geen voet op het eiland gezet. Onze voorkeur ging steevast uit naar een plaats met een schat aan natuur, cultuur en culinair erfgoed.

Toen we de uitnodiging kregen om het Can Lluc (of ‘huis van Lluc’) te gaan bezoeken – ergens centraal gelegen op Ibiza – was onze nieuwsgierigheid toch wel gewekt. Een andere kijk op het eiland? Los van de vooroordelen? Waarom niet, dachten we? Misschien valt het wel mee. Wisten wij veel dat het véél meer zou doen dan ‘meevallen’…

De vlucht naar Ibiza is kort, een dikke 2u en ‘vliegt’ dan ook voorbij. De weersvoorspellingen kondigen 22 graden aan met een matig briesje, een verademing na de weken plensregen in eigen land.

We huren een wagen bij Sunny Cars. Een aanrader op het vlak van service en communicatie. We ‘krijgen’ een nagelnieuwe T-Roc VW. De autoverhuur-kantoortjes zijn handig gevestigd op amper 100m van de vertrekhall. Een half uurtje na de landing zitten we dan ook al in de auto op weg naar Can Lluc.

Ibiza is zalig klein. Wat inhoudt dat je de vier hoeken van het eiland bereikt in maximum 30 minuten. Na amper 20 minuten rijden komen we reeds aan in Can Lluc. De weg ernaar toe loopt over van een normale provinciale baan via een meer rurale baan tot een landweggetje. Vooral die laatste kilometer doet ons de wenkbrauwen wat fronsen. Can Lluc ligt wel érg goed verscholen te midden van de heuvels en bossen. Maar laat dat nu net de charme zijn van dit verblijf!

Achter een stijlvolle stalen poort ligt de gastenparking. Rechts van ons bevindt zich de receptie: een gebouw(tje) opgetrokken in de typische stijl van het eiland. Natuurlijke stenen en houten balken zorgen ervoor dat het gebouw één wordt met de omgeving. We worden begroet door de Blanca, de dochter van de eigenaar. De enthousiaste jonge vrouw steekt meteen van wal met het verhaal over de geschiedenis van het resort en nodigt ons uit voor een korte rondgang.

We worden een beetje omvergeblazen door de rust en schoonheid van de omgeving. Maar ook van het restaurant met een overdekt gedeelte en een groot stijlvol terras en van het L-vormig zwembad (met jacuzzi, ligbedden en ligzetels). Wat verderop ligt de ontbijtruimte (ooit het ouderlijk huis van de opa van Blanca), de open bar en de eerste cottages, de kleinere villa’s.

We lopen verder en kijken uit op een uitgestrekt gedeelte van het landgoed. Met her en der, stijlvolle witte villa’s – sommige met privé zwembad – altijd per twee units gebouwd. Hier heb je niet de indruk op een massatoerisme eiland te zitten. Alles straalt een zalige rust en sereniteit uit.

Blanca leidt ons verder naar het hoger gelegen gedeelte van het landgoed, waar de grootste villa’s (met zwembad) zijn gelegen. Ook de nabijgelegen wijngaard valt ons op.

We zijn slechts 3 dagen op het eiland. Tijd voldoende om heel wat te ontdekken, maar in de ons toegewezen villa van Can Lluc kan je een heel jaar vertoeven, mocht je willen. Meer dan 200m² groot, met een inkomhall voorzien van een dressing en kluis, een ingerichte keuken (met alles erop en eraan), apart toilet, een jacuzzi met plaats voor 2 personen, een badkamer met binnen- én buitendouche, 2 slaapkamers – beiden met zicht op het terras en privé zwembad -, een living met openhaard, een bureel, minibar en een terras met lounge, eettafel én ligbed. Een mens zou het wel kunnen gewoon worden. Blanca wijst ons enkele fijne uitzichten aan: een pergola op de bergflank, waar je aan de linkerkant kan genieten van een prachtige zonsondergang en aan de rechterkant van een schitterend zeezicht.

Het restaurant van het resort moet je toch minstens één keer tijdens je verblijf aandoen. De jonge chef Laura Costa verricht wonderen met de lokale ingrediënten. De compositie op de borden is ‘af’, de smaak ‘top’. De setting van het restaurant (binnen & buiten) is zeer ruim, met lange tafels in massief hout en de bediening zoals ze hoort te zijn. Heb je zin om ‘thuis’ te blijven ? Ook dan leggen Laura en haar team je in de watten.

Het ontbijt wordt geserveerd op het terras van de gerestaureerde woning van de opa van Blanka. Een magnifiek gebouw, robuust gebouwd met natuurlijke materialen en oog voor lokale details. Het aangepaste meubilair geeft de woning een zeer klassevolle uitstraling. In één van de ruimtes staat het buffet voor ons klaar. Vers fruitsap, heel veel soorten fruit, yoghurt, een vers gemaakte tortilla, lokale kazen en charcuterie, taarten en verschillende soorten brood van eigen makelij, vers gebakken pannenkoekjes, eitjes ‘op aanvraag’, enz… Alles wat je mag verwachten van een locatie van dit niveau.

We gaan op ontdekking met een (zeer) voldaan gevoel. Voorafgaand hadden we ons goed geïnformeerd welke de hotspots zijn en gezien er in mei nog geen massatoerisme toestanden op het eiland zijn, gingen we ervan uit dat de éne spot nog idyllischer zou zijn dan de andere. En dat was ook zo. Binnen een straal van 20 minuten rijden, ontdekken we de schoonheid van het eiland. De baaien, de verdoken strandjes, de restaurants (culinair allemaal top) opgetrokken in een soort hippie-chique stijl – ook dit is Ibiza. Nachtclubs op Ibiza? Ze zijn er wel, maar ze zijn ook perfect te vermijden voor diegenen die dit wensen en liever de natuur willen intrekken.

Het noorden van het eiland is ruwer en kan ons (nog) meer bekoren. Daar wordt het landschap heuvelachtig en is het ook merkbaar minder druk. Het zuiden (met Ibiza stad, waarbij het oude gedeelte zeker een bezoekje waard is) is meer mondain, drukker. Indrukwekkend in het zuiden zijn de uitgestrekte zoutpannen waar het gekende ‘Sal de Ibiza’ wordt gewonnen. Het beschermde natuurgebied (Parque Natural de Ses Salines D’Eivissa) heeft geen enkele kunstmatige toevoeging en is helemaal puur natuur. Ook een bezoek waard is Terra Masia, een organische boerderij op het platteland nabij Santa Eularia. Je kan hier op weekdagen ontbijten en lunchen. Een echte aanrader!

De volgende ochtend van ons kort verblijf ontmoeten we Lucas, de eigenaar van Can Lluc. Na het ontbijt hebben we een fijn gesprek met hem op het terras. Lucas vertelt honderduit over zijn levenswerk, Can Lluc. Over zijn vriendschappen met Belgen die jaarlijks met hun gezin afzakken naar Can Lluc en de heuvel tegenover het resort (die trouwens ook Heuvel van Lucas heet). We hebben het ook over de perceptie rondom het eiland als ‘party-bestemming’, iets waar hij graag verandering in zou zien. Lucas is fier op ‘zijn eiland’. We praten over opmerkelijke events die onderdak vonden in Can Lluc en lange termijn verhuur, wat populair blijkt te zijn in de winterperiode. Ik kan er mij inderdaad iets bij voorstellen, zalige temperaturen, weinig neerslag en een “zen” omgeving. De hemel op aarde…

Foodies keren graag terug naar Ibiza, want het culinair niveau ligt er hoog. We mogen dit zelf ervaren tijdens onze bezoeken aan 2 opmerkelijke restaurants.

Chambao, een Chiringuito-stijl restaurant

Bij aankomst wordt onze Sunny cars VW netjes geparkeerd door een ‘butler’ service. Zoeken naar een parkeerplaatsje hoeft hier dus niet. We nemen plaats op het terras met vol zicht op zee (en het Nobu hotel-terras). We zitten net niet met onze voeten in het zand. Alles voelt heel zuiders, heel aangenaam aan. Het interieur van het restaurant (en het uitgestrekte buitenterras) past perfect in de Ibiza ‘boho’ stijl. De bediening is top. Hoogstaand maar niet stijf. Chambao gaat prat op het serveren van verse visgerechten en salades met dat tikkeltje extra. Onze keuze was snel gemaakt (ceviche, avocado salade en paella met kreeft). Hemels lekker. De paella wordt aan tafel geserveerd in een traditionele paella pan en voor de mensen met een grote honger is er voldoende voor een ‘tweede ronde’. Hier wil je gewoon blijven zitten en genieten van het uitzicht.

Amante

Amante is een restaurant op 2 niveaus (zelfs 3 wanneer je de cocktailbar op het strand erbij telt), allen met vol uitzicht op de baai van het restaurant. De omliggende baai wordt ’s avonds opgelicht door sfeerverlichting op de flanken. Dit is een zeer idyllische plek. Wij zitten op het hoogste niveau met een indrukwekkend zicht op de zee en de horizon. Wil je meer voeling met de zee, dan moet je een plaats op het middelste plateau boeken. De chef bepaalt vandaag wat er wordt geserveerd en we krijgen het summum aan sharing-gerechten voorgezet. Voor-, hoofd- en nagerechten passeren de revue. Van a-tot-z schilderijtjes – een genot om naar te kijken, smaakbommen om te eten. Amante is een +++ verhaal : top locatie, top gerechten en top bediening!

Toegegeven, ik ben bekeerd. Ibiza met haar 2 gezichten heeft ook mijn hart wat gestolen. De éne wereld is niet verbonden met de andere. Beide leven hand in hand. Wil je ten volle genieten van Ibiza en haar pracht en praal? Bezoek haar dan buiten het hoogseizoen met Can LLuc als centrale uitvalsbasis. Je keert zeker terug!